Gatunek o aktywności nocnej, jednak na polowania może wylatywać już o zmroku. Podczas dnia ptaki najczęściej przesiadują blisko pnia drzew. W sytuacji zagrożenia uszatka prostuje swoje ciało, co powoduje, że pióra ściśle do niego przylegają. Dzięki tej metodzie ptak wizualnie staje się smuklejszy, a na tle pnia mniej widoczny. Młode, słabo latające ptaki oraz osłabione dorosłe w chwili bezpośredniego zagrożenia stroszą pióra oraz charakterystycznie rozkładają skrzydła, co powoduje, że wizualnie stają się większe.
Uszatka zwyczajna
Jest to niewiele mniejsza od puszczyka sowa o rozmiarach od 31-37 cm, jednak rozpiętość skrzydeł zbliżona do tego gatunku: 86-100 cm. Uszatki ma na głowie charakterystyczne pęczki piór przypominające uszy. Charakterystyczne pomarańczowe oczy, niekiedy bardziej wpadające w żółć. Ubarwienie to mozaika brązu, szarości, bieli, miejscami żółtawy nalot. Sylwetka smukła, skrzydła długie. Spód ciała jaśniejszy niż wierzch, z podłużnymi kreskami. Samce najczęściej są jaśniejsze od samic. Siedzące na drzewie uszatki dzięki swemu ubarwieniu zlewają się z otoczeniem.
- 20.01.2019 09:30 (aktualizacja 14.08.2023 02:36)
