Futro na grzbiecie jest szarobrązowe z jasnobrązowymi końcówkami (u osobników młodych szarobrązowe), na brzuchu białawe. Błony lotne są ciemne, ucho i pyszczek jaśniejsze, cieliste. Skrzydła są szerokie. Ucho jest duże, na wewnętrznej stronie z 8-10 poprzecznymi fałdami. Koziołek jest nożowaty, równomiernie zwężający się ku końcowi, sięgający połowy długości ucha. Błona skrzydłowa przyczepiona jest pomiędzy piętą a nasadą palców. Ostroga sięga do połowy odległości między piętą a ogonem. Płatek nie występuje. Koniec ogona wystaje poza błonę ogonową na 1-
Liczebność nietoperzy na stanowisku w Rościszowie, szacowana na około 1000 osobników stawia ją pośród zaledwie kilku największych kolonii tego gatunku w Polsce. Już z tego względu miejsce to zasługuje na objęcie opieką i ochroną. Na Dolnym Śląsku znana jest jak dotąd tylko jedno stanowisko podobnej rangi. Jest nim strych kościoła we Wleniu. Z relacji mieszkańców budynku w Rościszowie wynika, że stanowi on schronienie kolonii od ponad 30 lat. Ostatnio liczba nietoperzy znacznie się zwiększyła, co być może związane jest ze skuteczną próbą likwidacji ich schronienia w pobliskim sanatorium. Głównym schronieniem nietoperzy na tym strychu jest jego kilkumetrowy, niski odcinek, który nigdy nie był użytkowany. W zależności od warunków pogodowych zwierzęta korzystają jednak także z innych pomieszczeń, w tym z dolnego poziomu strychu. Dodatkowym czynnikiem wpływającym na mikroklimat jest czynny zbiornik wodny ustawiony na najwyższej kondygnacji. Zachowanie tak funkcjonującego systemu pomieszczeń może być istotne dla istnienia kolonii.
